როცა ჟესტები და სხეულის ენა სიტყვებზე უკეთ გადმოსცემს სათქმელს

ამ წამს მოვრჩი ქეით უინსლეტისა და სორშა რონანის ბოლო ფილმის Ammonite-ს ყურებას. ფილმი თითქმის ორ საათიანია და ამ დროის 95% კადრში ქეითი ჩანს. უინსლეტის შესრულება უბრალოდ ფენომენალურია.

როგორც ქეითმა განაცხადა, გმირის უკეთ შესაგრძნობად ის, სასტუმროში მყოფი კოლეგებისგან იზოლირებულად, მერი ენინგის მსგავსად ცხოვრობდა პატარა კოტეჯში,ზღვის პირას და მასავით წვნიანით იკვებებოდა.

სორშას თქმით კი ის,როგორც შარლოტა ისე აწარმოებდა დღიურს: აღწერდა თუ როგორი ურთიერთობა ჰქონდა დედასთან,მამასთან,მეუღლესთან. რატომ იყო ასე მოწყენილი, დეპრესიული...

როლისთვის ისწავლა პიანინოზე დაკვრა. პარალელურად ქეითი პალეონთოლოგისთვის დამახასიათებელ უნარებს იყალიბებდა. სწორედ უმაღლესი კლასის მსახიობების სერიოზული მიდგომის გამო გამოვიდა ფილმი ასეთი კარგი.

ვფიქრობ, წელს ოსკარებზე აუცილებლად იქნებიან წარდგენილები ქეითი მთავარ კატეგორიაში, სორშა კი მეორეხარისხოვანში. ისევე როგორც ფილმი. მუსიკაც ძალიან მომეწონა